"Kusursuzluk en büyük bir kusurdur" demiş birileri. Aslında kimse dememiş, şimdi aklıma geldi bu laf. Ama eminim tarihte bunu diyen çıkmıştır, beynim atmıştır onu bir derinliğe. Bana ait değildir bu evrensel gerçek.
Neden mi böyle düşünüyorum? Çünkü kimi zaman hata yaptığımda, zayıf hissettiğimde kendimi daha bir insan hissediyorum. Kimse kusursuz değil, olamaz, olmasın da zaten...Önemli olan kusurlarımızın birbirini ne kadar tamamladığı, ne kadar kapatabildiğidir. Aşk, arkadaşlık, iş veya aile...Farketmez. Hepimiz hatalarımız, kusurlarımızla varız ve belki de utandığımız, korktuğumuz bu kusurlar sağlam bir birlikteliğin en önemli temeli.
Neden mi böyle düşünüyorum? Çünkü kimi zaman hata yaptığımda, zayıf hissettiğimde kendimi daha bir insan hissediyorum. Kimse kusursuz değil, olamaz, olmasın da zaten...Önemli olan kusurlarımızın birbirini ne kadar tamamladığı, ne kadar kapatabildiğidir. Aşk, arkadaşlık, iş veya aile...Farketmez. Hepimiz hatalarımız, kusurlarımızla varız ve belki de utandığımız, korktuğumuz bu kusurlar sağlam bir birlikteliğin en önemli temeli.
Sabah sabah bunlar neden aklıma geldi hiç bir fikrim yok, ama aklıma gelen aklımda durmasın diye var bu blog :)
Yorumlar
Yorum Gönder