Hazır kitap moduna girmişken, bir önce okuduğum kitabı da yazmasam olmaz. Sanırım bir tek ben kalmıştım okumayan. Herkesin elinde görüp "bir gün seni okuyacammmm" triplerine girdiğim, ama nedendir bilinmez hep sakladığım, ertelediğim bir kitaptı Kürk Mantolu Madonna. Tatlının en güzel kısmını sona saklamak gibi. Gerçekten de öyle oldu. Başlamamla bitirmem bir oldu neredeyse. Su gibi aktı o cümleler, o kişilik analizleri, o duygu betimlemeleri...
Nefis bir tat aldım bu kitaptan. Bedensel değil belki ama kalben, ruhen "güçlü" nedir in cevabı oldu bana bu kitap. Böyle güzel mi sevilir, böyle özel mi sevilir...
Adama "Şimdiye kadar neden Sebahattin Ali okumadım ki" diye sorduruyor...
Kitapta hoşuma giden yüzlerce cümle var tabi ama beni en çok etkileyen cümleyi buraya bırakıp kaçıyorum.
"O beni mahzun zannediyordu. Halbuki değildim. Şimdi gülemeyecek kadar mesuttum ve saadetimi ciddiye alıyordum."
Yorumlar
Yorum Gönder